Spektakl ważny, dotykający świata głuchych, wprowadzający nas w ten świat. 4 osoby (głuche od urodzenia lub z nabytą głuchotą) opowiadały swoje historie i nie była to opowieść użalająca się nad losem, a raczej „tak jest, mamy takie problemy, ale też radości, komunikujemy się w różny sposób pomiędzy sobą i ze światem ludzi słyszących”. I choć ważną rolę w powstaniu spektaklu odgrywała edukacja, to podana została w przemyślany, artystyczny sposób. Tym samym śmiało możemy mówić o spektaklu teatralnym, wykorzystującym różne środki ekspresji. Reżyser spektaklu wszedł w świat głuchych i poprowadził nas słyszących. Uzupełniała tę podróż muzyka, a właściwie różne dźwięki.

Po spektaklu jeszcze dłuższą chwilę publiczność rozmawiała z aktorami. Pomagała przy tym tłumaczka języka migowego. Dwa światy spotkały się i miały sobie do powiedzenia bardzo dużo.

Spektakl w SzDK gościł w ramach projektu Teatr Polska organizowany przez Instytut Teatralny ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.